Kiedy otwieramy naszą pierwszą firmę, stajemy przed wyborem jej formy. Nie jest to łatwa decyzja, dlatego, że niektóre z nich z góry definiują nam, w jaki sposób będą wyglądać rozliczenia z urzędem skarbowym oraz jak poprowadzimy księgowość firmy. Przede wszystkim należy dowiedzieć się, jakie są rodzaje działalności gospodarczej. Najpopularniejsza i najczęściej wybierana jest jednoosobowa działalność gospodarcza, którą charakteryzują stosunkowo niskie koszty obsługi. Najczęściej wybierana jest przez przedsiębiorców wykonujących pracę indywidualnie i samodzielnie. Jeśli potrzeba wymusza wprowadzenie drugiej osoby do firmy, a nie chcemy korzystać z pomocy pracowników, możemy założyć spółkę. Spółka cywilna- w jej skład musi wchodzić minimum dwóch wspólników, zarówno osób fizycznych, jak i osób prawnych. Zawierana jest na podstawie umowy w postaci pisemnej i gdy wspólnikami są osoby fizyczne, w nazwie powinna zawierać ich nazwiska i dopisek „spółka cywilna” lub zamiennie „s.c”. Nie wymaga prowadzenia pełnej księgowości, pod warunkiem, że wspólnicy nie osiągnęli przychodu przekraczającego, w ubiegłym roku, 2 mln Euro. Spółka jawna to jednostka bardzo przypominająca cywilną. Z tą różnicą, że o ile w spółce cywilnej wspólnicy dzielą się zyskami po równo, w spółce jawnej mają także prawo do żądania odsetek od wkładu własnego, w wysokości 5% w skali roku.
Spółka komandytowa – w jej skład musi wchodzić minimum dwóch wspólników, zarówno osoby prawne, jak i fizyczne, z jednym zastrzeżeniem. Jedna ze stron musi zostać komplementariuszem, który odpowiada za działania firmy całym swoim majątkiem. Druga ze stron musi zostać komandytariuszem, odpowiadającym do kwoty określonej w umowie. Umowa spółki zawarta musi być albo w formie aktu notarialnego, albo droga internetową, w sposób uproszczony. Taka forma działalności wymusza na przedsiębiorcach prowadzenie pełnej księgowości i nie ma od tego odstępstwa. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – wyróżnia ją fakt, że przedsiębiorstwo takie posiada osobowość prawną. Do jej otworzenia potrzeba minimum jednego założyciela, przy czym nie może to być wyłącznie jednoosobowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Doszłoby do paradoksu, jakim jest zawieranie umowy o spółkę ze spółką. Umowa musi być przedstawiona w formie aktu notarialnego (jest to tzw. akt założycielski spółki z ograniczoną odpowiedzialnością). Istnieje także możliwość zarejestrowania takiej spółki poprzez procedurę uproszczoną (S24), za pomocą internetu. W przypadku takiego przedsiębiorstwa przewiduje się minimalny wkład własny w wysokości 5000 zł , przy czym wartość udziału każdego ze wspólników nie może być mniejsza od 50 zł. W przypadku przedsiębiorstw z osobowością prawną wymagane jest prowadzenie pełnej księgowości i jest ono zobowiązane do opłacania podatku od osób prawnych. Wynosi on 19% i może być opłacany zarówno miesięcznie, jak i kwartalnie. Po zakończeniu okresu sprawozdawczego, czyli roku finansowego, wspólnicy zbierają się, aby podczas zgromadzenia zadecydować o podziale ewentualnego zysku wygenerowanego przez firmę.
